Çekerdim zamanı, yıldızları diziyordum geceme,
Anılarla örülen bir örtü gibi, sarılıp uykuya geçerdim.

Çekerdim hayalleri, bulutlara dokunur gibi,
Rüyalarımın peşinden, kaybolurdum sonsuzluğa.

Gözlerimde bir deniz, dalgalarda yüzerdim,
Anılar kıyısında, geçmişin izlerini silerdim.

Saatler akardı, ben durdurdum zamanı,
Sevginin büyülü dünyasında, kalpten kalbe yol bulurdu.

Çekerdim, çekerdim yılları biriktirirdim sevgiyle,
Biriktirdiğim her an, bir çiçek bahçesi gibi açardı içimde.

Zamanla baş ederdim, an’ın kıymetini bilerek,
Her anı yaşayarak, geçmişi ve geleceği unutarak.

Çekerdim zamanı, anılarımda saklar, sevgiyi büyütürdüm,
Her geçen günle, kalbimde bir iz bırakarak yaşardım.

Gökyüzünde yıldızlar, zamanın şahidiydiler,
Geceyi süzerek, sevgimizi taşırlardı yıldızlar.

Gözlerimde parlayan bir umut ışığıydı gelecek,
Zamanın kucağında, sevgiyle dokunurdu yarınlar.

Bir gülüş, bir bakış, zamanın değerini anlatırdı,
Sevgiyle örülen her an, ömür boyu hatırlanırdı.

Zamanın akışıyla birlikte yaşlanırdık belki,
Ama sevgiyle dolu her an, bir ömre bedel olurdu.

Çekilen zamanın izleri yüzümüzde belirse de,
Sevgiyle yaşadığımız her an, bir ömür boyu sürerdi.

Çekerdim acıyı, yüreğimdeki derin yaralardan,
Sevdayı çekerdim, geceleri yıldızlara anlatarak.

Her ayrılık, bir yangın gibi içimi sarardı,
Gözlerimde damla damla, sevdayla ıslanırdı.

Çekerdim acıyı, sessizce içime gömerek,
Sevdayı çekerdim, eski şarkılardan süzerek.

Ayrılığın soğuk rüzgarları, dolaşırdı etrafımı,
Gözyaşlarım sevdaya karışır, acı içimde yankılanırdı.

Çekerdim acıyı, göğsümdeki bu ağırlığı,
Sevdayı çekerdim, yıldızlara dilekler bırakarak.

Her ayrılık, bir sonbahar yaprağı gibi düşerdi,
Sevdaya sarılır, yüreğimde bir umut filizlenirdi.

Çekerdim acıyı, sevdayı, ayrılığı içime,
Ama umutla bakardım yıldızlara.



UMUT ŞAİRİ A.Nejat ALPEREN