Yağmurun tıp tıp tıp ses çıkaran damlaları
İnsanı içine döndürüyor.
Bazen gülümsetip bazen düşündürüyor.
Çocukluk gençlik yıllarını hatırlatıp
Doğanlar gülümsetip kayıplar üzüyor
Hayatta keder ve neşe
Birbirini takip eder
Demişti Felsefe hocamız Halide Tayşi.
Gözü açık uyumayı öğrenmiştim sayesinde
Kök söktürürdü sıfırcı Fethiye Hoca
Fatih’te.
Onunla yarışırdı sayın Saniye Develi
Adana’da
Kimya hocamız derdi Fatih’te
’Uzaya pikniğe gideceksiniz belki de’
Edebiyat hocamız Ulviye hoca
Çok serdim sevilirdim koruyucu meleğimdi.
Adeta.
Sonra havuz başındaki resim öğretmeni
Mine hoca.
Sığınağımız koruyucu meleğimizdi zor zamanlarda.
Halden anlardın bayılırdık ona
Okulun en güzel, en renkli hocasıydın.
Sonra sevgili Rayegan hoca,
Severdik kendisini sadece.
Ne var ki sevmezdik o yaşlarda
Ne Mozart ne Hendel ne de Bach’ı
Sonra Ünzile Hanım vardı.
Kimi zaman tatlı çoğu zaman da sert.
Tülin hanım ile sevdim sanat tarihini
Sevdiğim hoca mıydı ders miydi hatırlamadığım
Bizler şanslıydık
Hocalarımızın hepsi eli öpülesi değerlerdi
Yaşayanlara sağlık selamet,
Ölenlere rahmet diliyorum.