Küçükken güzeldi her şey
Dünyayı bilmiyorken güzeldi
Duygular en saf haliyleydi
Duygular ifade edebiliyordu kendini

Zaman geçtikçe büyüdük
Büyüdükçe olgunlaştık
Saklamayı öğrendik acıları
Saklamayı öğrendik kendimizi

Küçükken ki saflığımızı kaybettik
Küçükken ki dürüstlüğü kaybettik
Şimdi büyüdük kim mutlu?
Dünyayı öğrenince kim huzurlu?

Vakit geçtikçe dünyayı tanıdık
Tanıdıkça soğuduk ondan
Olgunluk neden acı demekti?
Zaman geçtikçe neden sakladık her şeyi?

Küçükken kurulan hayallere ne oldu?
İçimizdeki umut neden zamanla soldu?
Mutluluklar ve huzurlar yok oldu.
Yerini aldı acılar ve kederler

Dünya biz büyüdükçe yordu bizi
Geçmişi durmadan önümüze getirdi
Çocuk saflığı yok hiç birimiz de
Yetişkiniz artık yetişkin
Sözüm:Gelişim o kadar aydınlıktır ki parlaklığı fazla gelir insana.İstemez bu yüzden onu