Ne kadar aşikar yerini yatsıdığı
Betonlar arasına sığınmış zamene taşların
Ben garibim bir suçum yok der sanki
Gelen bakıyor ağlıyor geçmişi anıp
Giden yok olmuş diyor çocukluğumuz
Saçları ağarmış ablalar, amcalar
Sanki bir şeyler bulacakmış gibi bakıyor bize
Oysa biz ne geçmişi biliriz ne geleceği öğretiriz
Bir su sesi gelir gaipten yağmurlu havalarda
Gençler şaşmayın o insanlara sakın
Siz bilmezsiniz zamanında bir çeşme idi burası
Şu konak cıvıl cıvıl genç doluydu
Akşam sabah bana gelirlerdi şen şakrak
El ayak yüz yıkarlardı şımarıktı kimi
Utangaç kimi,şakacıydı bazısı.
Güneş doğunca gelirdi teyzeler kucaklarında
Bir dolu bakır kapla buraya
Birer tabak kül olurdu ellerinde her seferinde
Hem onuşur dertleşir,hem Güler oynaşırlardı
Kap kacak küllerken çeşme başında
Onların izleri vardı o çeşmenin her taşında
Size bakar o anılarını ararlar betona sıkışmış duvar taşında
Hiç söker götürür müydü olsaydı aklı başında.
İ. Türkmen