hasret akşamları bir başka yakar yüreği
delercesine ayrılığın gözyaşlarıyla suladığı sineyi
ama gönül utanır sıkılır yediremez kendine
bunu bir dertmiş gibi demeyi


volkanlara dönüp patlasa da hasret içinde
lavların yakıcı sıcaklığı olsa da özleminde
umut hayal kırıklığına dönse de hep gözlerinde
bir güzellik bir tatlı haz bulur onda o her seferinde


çünkü sevgiliye sevdalıdır o
sevda aşkın mayasıdır değil hamuru
yansa da kül olsa da volkanlarla lavlarla hamuru
yeniden yeniden mayalar mayasıyla her zaman ruhunu


nice sevdalar nice sevgililer gördüm şaşırdım
ayıplıyorum devran senin günlük anlık devrini
hemen terk ediyorlar kaçıyorlar gördükleri zaman
hasretin özlemin birazcık zorunu
anlamıyorlar bilmiyorlar
sevdanın aşkın esas olan ruhunu


bilmiyorlar hissedemiyorlar yaşayamıyorlar
o aşktaki sevginin tatlı mest eden hoşluğunu
onun için onun için yaşıyorlar hep
adına sevda sevgi dedikleri
sahte hikayelerin ara boşluğunu


oysa ben oysa ben ey sevgili bir bilebilsen
seni nasıl sevdiğimi bir bilebilsen


bahar akşamları bağrı yanık sevdamın haykırışları
her seher vakti gül dallarından gelirken bülbül şarkıları
bir umut diyerek yaşla dolu gözlerimin yollara bakışları
yüreğimde gönlümde nasırlaşan nakışları
asırlara yıllarca kök salışları


kölecioğlu diyorki işte ben ey sevgili
işte ben işte ben can sevgili kan sevgili
işte ben nefes nefes yar sevgili
işte ben öyle taşıyorum yüreğimde senin sevgini

Ahmet kölecioğlu 2004