Hiçbir bayramı kutlamadım doyasıya
Sonrası hüzün
Hiçbir sevgiliyi beklemedim nihayetine
Sonrası ölüm
Hiçbir Tanrıyı da bulamadım
Öncesi karanlıktır ne de olsa
Tapındım bir müddet
Gereksizliğine doyunca sustum
Susmuş halim böyle

Sonra bayramları da unuttum
Sevgilileri ve Tanrıyı da
Kurban ettim zihnimi ve gönlümü
Kansız derisiz kemiksiz bir adak adadım
Ne bıçak aradım ne hançer ne de orak
Ruhsuz bir diyarda açtım sonra gözlerimi
Zihinsiz hayaller ülkesinde
Ben de geçmişi ve geleceği kutladım
Şimdiyle asla olmadı belki de işim
Kendimi kandırdım durmadan
Kalabalıkların sırtına binemedim bir türlü
Genelde ayaklarını izledim
Sonsuz ayakların sonsuz yollarında
Ne ufuktur beni cezbediyor artık
Ne de eziliyorum başların üzerinde

Kanat takmışım işte tam da şimdi
Elimde kâğıttan bir uçak
İki kanatlıyız şimdi işte
O uçuyor ben uçuyorum
Arada bir talih vursun diye başlarına
Anlarsınız işte
Aşağıya hep aşağıya ….