Çok hızlı gelip geçiyor zaman; aylar, yıllar
Göz açıp kapayınca ne değerler yitiyor
Gün batıyor, mevsimler bitiyor
Akşamların yalnızlığında derin düşler
Yağmur gibi nemli gözlerden inan yaşlar
Puslu pencere önünde bekler seni yalnızlığım...


Bitmesini istemediğimiz an çok değil ki
Mutluluğumuzun birazı bile çok gelir
İnsanlığı bir kenara bırakanlardan
Tuzaklar, iftiralar haddi aşar
Kapanır mutluluğun samanyolu patikaları
Sen ayrı, ben uzak diyarlarda solarız
Birbirimize ihtiyaç duyduğumuz zaman...

sonbahar güzünde ömrü noktalayan
Yaprak misali tamamlanır ömür
Geriye yaralı sevdamız, tatlı anılar
Bahar, gül kokusunda buseler
Bir de ucu yanık mektuplar kalır bize
Gönül çılgına dönse, faydasız bekleyişler...

Olsun be; bizimde ömür böyle geçsin
Her yanımız yangın yeri
Yaşanmışlıklar içinde neyimiz kaldı ki
Ne yâr kaldı, ne bahçemin mavi menekşeleri
Nefesin kesilmeye yüz tutarken
Değişmeyen bir kanun vardır her cana
O da ölümdür!..

Zafer Direniş
...