Çekil git karşımdan iblisin dölü
Toprağa da düşse insan değişmez
Mecnun aşkıyla aşmışmış çölü
Ayağı da pişse insan değişmez

Seçilenler yerken seçen bakıyor
Susuz kalıp dualara çıkıyor
Ne isyan ediyor ne de bıkıyor
Beyin gitmişse insan değişmez

Sayıp söver yoktur dilin ayarı
Sürü bağlar almış bunca davarı
Tutmuş yükünü de gider katarı
Köprüyü geçmişse insan değişmez

Biri verir birisine zinciri
Atıp durur birbirine şu kiri
Eli şeyde bırakmıyor zikiri
Murada ermişse insan değişmez

Soğan vardı ekmeğimize katık
Zeytin peynir görünmüyorsa artık
Ay’dan geçtik yıldızlara yol yaptık
Görünen güneşse insan değişmez

Bekçi yaptık kanı bozulmuş kurdu
Sırtlanlarla talan ettiler yurdu
Yunan olsa ancak böyle vururdu
Gavurla dövüşse insan değişmez

Bitirdi adaleti A’sı kaldı
Sembolü terazinin pası kaldı
Zulme susarız yalnız yası kaldı
Namert ilişse insan değişmez
U.Ü.