“Mehmet Cantekin’e Saygılarımla”

Elli iki yıl oldu ateş düştü haneme,
Gitti Mehmet’im gitti dinmez yürek acısı…
Kahpe tuzakla soldu kıydılar bir taneme,
Gitti Mehmet’im gitti dinmez yürek acısı…

Sarıdır Eylül sarı sarardı can fidanım,
Baharımı yitirdim Dünya benim zindanım,
Yüreğim kan ağlıyor isyandadır vicdanım,
Gitti Mehmet’im gitti dinmez yürek acısı…

Annemin ilk çocuğu ailenin baş tacı,
Hayırlı bir evlattı umut hayal amacı,
Düşü güzel yarınlar mutlu etmek muhtacı,
Gitti Mehmet’im gitti dinmez yürek acısı…

İstanbul’dan Kâhta’ya geldi tabut içinde,
Toprak dam hüzün doldu kan aktı kerpicinde,
Bir iz kalmadı bize kanlı elle p.içinde,
Gitti Mehmet’im gitti dinmez yürek acısı…

Cantekin der; ateş düştüğü yeri yakar,
Gözyaşları sel olur gece gündüz kan akar,
Yaşı hala yirmi bir resimde bana bakar,
Gitti Mehmet’im gitti dinmez yürek acısı…

17 MAYIS 1948 - KÂHTA
19 EYLÜL 1969 - İSTANBUL

26.08.2021