Bıktım gayrı dünya senden soğudum
Sanki bu hayatta ben hiç yoğudum
Görünüşte yaşıyordum sağıdım
Doğduğuma pişman ettin sen beni

Ne mal verdin ne mülk verdin ezdirdin
Onun bunun kapısında gezdirdin
Bilinmedik bir denizde yüzdürdün
Doğduğuma pişman ettin sen beni

Hayaller kurdurdun boşa aldattın
Hep umut vererek beni ağlattın
İki gözüm pınar ettin çağlattın
Doğduğuma pişman ettin sen beni

Bir zamanlar umut ile avuttun
Yüreğimi ateşlerde kavurttun
Duman edip gök yüzüne savurttun
Doğduğuma pişman ettin sen beni

Artık sana değer vermem boşumuş
Benim için her mevsimin kışımış
Ateşoğlu dondu senden üşümüş
Doğduğuma pişman ettin sen beni



Dost Kalemlerden

Yalan dünya sende ahım var benim
Bu koca cihanda yerim dar benim
Küllenmez ateşin, sine nâr benim
Doğduğuma pişman ettin sen beni

Ne düşmanın belli ne de bir dostun
Kurtmuşsun, kuzuya bürünmüş postun
Kurduğum hayalde umudu kestin
Doğduğuma pişman ettin sen beni...
............................ Hatice Olkuner


Bana verdiğin umutları yıktın
Kalbimi kül edip rüzgara attın
Hayatımı karartıp karanlığa bıraktın
Doğduğuma pişman ettin sen beni

Senin için değerliymişim sandım
Her günümü seninle güzel kandım
Ama sen bana sadece yalan verdin
Doğduğuma pişman ettin sen beni....nejat hoca