3
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
565
Okunma
insan bıkıyor kendinden
aynaya bakıp bakıp
hep aynı sureti görmekten
belki bedenim de bıkmış
usanmıştır ruhumdan
yeter artık huyundan
bi durulmaz suyundan
bazen kıskanıyorum seni
ne kadar şanslı diyorum içimden
dilediği zaman bırakır
çıkıverir içimden
oof of
çan sıkıntısından çalınsın istiyorum ki
-lise çağına dönsün canım
belki zil çalar eteği
tutuşurken canın
ah sevgilim
gün gelip yok olacağız diye mi vazgeçtin
var olma çabamızdan
keşke söküğün olsaydım
kaçmadan çorabından..
Cevap Yaz
