3
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
594
Okunma
Uyku tutmayan gecenin sonunda,
Külleri savrulur düşlerinin
Sabahın acı yelinde…
Mavi kayar gider avuçlarının içinden,
Yanıtını bulamazsın
Niçin soluksuz bırakıldığının…
Yorulursun,
Sararan yaprakların uçuştuğunu her gördüğünde,
Bir de kırlangıçların bitkin çırpınışlarını…
Sonra gökyüzünde saflığını yitirmiş,
Mor dağlara doğru yüzen
Fırtına öncesinin habercisi kara bulutların
Öfkeli savruluşunu izlersin…!
Duymazlıktan gelirsen
Kirli karanlığın öfkesinin vahşi sesini,
Kimse engelleyemez
Yeryüzü ile gökyüzünün arasını tutan
Dehşet verici korkunun
Özgürlüğünün kıyameti olduğunu…!
5.0
100% (5)
Cevap Yaz