3
Yorum
19
Beğeni
5,0
Puan
434
Okunma
Herkes bir parça yorgundur elbet... Yorulmadan yol yürünmez ve yıllar geçtikçe insana ağır gelir omuzlarındaki yükler; çünkü doğumdan ölüme kadar aradan geçen zaman, hayallerden hatıralara sürükler insanı. Belki de hayaller hafif, hatıralar ağırdır. Bu yüzden yorgunuzdur, kim bilir?...
Serbest vezinle yazdığım akrostiş şiirimdir. Okuyan herkese teşekkür ederim, var olun.
- Mustafa ÖzTürk
YORGUNUM
Sonsuzluktan gelip sonsuzluğa giden bir yolda yürüyorum,
Adına ömür dedikleri bu yolculuk ne zaman biter, bilmiyorum...
Bildiğim tek şey yalnızlığım, yalnız başıma seyrediyorum...
Rüyalarımı hayra yormaktan başka çarem de yok üstelik,
İstediğim bir parça huzur ve biraz da dinlenmek...
Yıllara meydan okuyan yollardayım; çünkü yorgunum...
Eylül’e uzanan pınarların kenarına uzanmak istiyorum, ve
Ağarırken gün güneşin ardından, gülümsemek...
Razı oluşum, belki kaderimdi...
Susuşum, sessiz çığlıklarım, hepsi birer sitemdi belki de...
Laf anlamaz çocuk bile uslandı yüreğimde...
Anlayamadığım o kadar çok şey var ki;
Ne yapsam boş, ne etsem nafile...
- Mustafa ÖzTürk
5.0
100% (12)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz