kahrediyor güz ayazlarındaki yalnızlığım
solar mevsim güneşi suskunluğuna
küskün eylül kokusuna düşer hüznüm
habersiz çekip gider kırlangıçlar
acı çığlıklarıyla kara tren yol alırken sılaya
gözyaşım uzayıp dökülür Okyanuslara
unuttun mu, nerede kaldı mavi mektupların?!..

gökyüzü sinesine çekerken karanlıkları
şimşeklerin çakışına takılır düşlerim
titrer yüreğin koylarındaki sensizlik
muhabbet dolu dudaklarda hıçkırıklarla
gecenin yalnızlığında enkaza dönerim
onamaz yaralar alır sol yanımı
ışıksız sokaklarda seni arar çaresizliğim..

hazana yenik düşmüş ağaçlar gibiyim şimdi
sararmış kuru yapraklara döndüm
aşkınla yanarken için için kordum ben
feryadım arşa değerken söner yıldızlar
Okyanus suskun, martılar yasta, ben hasta
azgın dalgaların girdabında boğulmuşum
ne olur, imdat çığlıklarıma tutunda gel sevdiğim !..

Zafer Direniş
...