adım adım uzaklaşıyor
seni bana anlatan
senden arta kalanlar
gidişin... bir damla ağırlığınca
gözlerimde...
avuçlarimdan akip giden mutluluğumla
sen gidiyorsun
bir virane bırakıp ardında
sen her gidişinde bakardım ardın sıra bilirsin
o yol hiç bitmesin sen gözden kaybolma isterdim
usul usul git isterdim hep
ben öyle bakayım
bu sefer başka
bu sefer o yol bitince
bitecek
sen artık hayallerimde olduğun kadar olacaksın
ağliyacağim
olmadiğın her ana
ve giderken attığın her adımdaki uzaklığa...
olmadiğin
her ana gözlerimi kapatıp
sıkıp yumruklarımı
dudaklarımı kanatırcasına susup
haykırışlarımı gömüp yalnızlığıma
bakacağim ardınsıra...
sırtını dönüşünle başlıyacak herşey
ve hersey bitecek
son bır kaç ana sığdırmaya çalişip bütün yaşanmişlikları
bir şeye bağlamaya çalisip bu sonu
konuşacağiz
ama hiçbir cümlenin sonu gelmiyecek biliyorum
hiç bir cümle açıklayamaz ve anlatamaz
ne zaman ne kelimeler
hak ettiğini veremez bu ana
o yüzden sus
ardın sıra bakmak istiyorum
ardin sıra yıkılıp bir kent gibi
gidememek istiyorum
sen git ben bekliyorum...


09-10-1995