KAYBOLDUM
bu koca dünyada kayboldum
yolumu bulamıyorum artık
ne gidecek yönüm ne de yolum kalmadı
kayboldum karanlıklar içinde

sagımda solumda kimse yok artık
bir bir kayboldu dost görünümlüler
iş düşüpte arayanların hiç biri yok şimdi
kayboldum bu yalan dünyada kayboldum

sönmeye başladı gözlerimdeki ışık
yaşlanmaya başladım günden güne
artık yolun sonu görünür oldu
kayboldum yol yok artık önümde

şimdi artık kenara çekilip beklemek kaldı
yoruldu artık yaşlı ihtiyar bedenim
zaman su gibi akıyor artık kendi halinde
kayboldum bu koca deryada

geceler gündüzler acı ile doldu
dinlenmek istiyorum halim kalmadı
yola çıktıklarım ise ortadan kayboldu
şimdi yalnızlık denen duygularda kayboldum

yolum yok pusulam ise sonu gösteriyor
sararıp soldu bahçemdeki güllerim
artık ötmüyor aşka aşık bülbüllerim
kayboluyorum eriyorum günden güne

huzura ermek istiyor artık aklım
yavaş yavaş hazırlanıyor ruhum
terk edecek bir gün yorgun bedenimi
kayboldum bu yalan dünyada kayboldum

deliyüregim şakımıyor artık oda sustu
dermansız dertler yapıştı yakama
derdime derman olacak yarda yok
kayboldum artık bu sonu olmayan dünyada

bir gün gidecegim bu yaban ellerden
yalanları bol yolu uzun sonu olmayan
hayat denen yolun artık sonundayım
selamsız sabahsız gidecegim bu dünyadan

kayboldum kayboldum yol yok artık son demdeyim birgün kaybolacagım o gün o gün işte