Sana müştak bu aciz, sana vurgun efendim
Üstümdeki hakkının, ödenmesi ne mümkün!
Leyla, Mecnun’dan öte, tutuldu akıl vadim
Ellerim hep duada, vaki vaktim topyekûn.
Yıllar geçtikçe daha artıyor hasreti yâr
Mahpusta gibi ruhum, dünya veriyor ayar
Altın kafeste olsam, sığamıyorum zinhar
Nur yüzünü temaşa, ancak veriyor sükûn.

Hayatımı kuşattın, Kalbim, Ruhum mest oldu
İlim, amel öğrettin, feyiz gönlüme doldu
Liyakat kazandırdın, gafil yolunu buldu
Muhabbet sofranıza, oturmaya hep meftun.
İzin ver huşu ile öpeyim ellerini

Talibim sohbetine, açıver yollarını
Uzun menzil önümde, gel geçir çöllerimi
Nazarının azıyla, yıkılır kavi sütun.
Arasa da bulamaz, darlığı, bulan seni
Hızır’ım ve hazırım! Kabul et sefil beni
Anne şefkati gibi, ihsanın sarsın teni
Nihayetsiz lütfüne, bu fakir muhtaç, tutkun…


Salih Yıldız…13.09.2023


.