2
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
529
Okunma
her gün yaşam mücadelesi verip kendimi yokluyorum günün sonunda
sağ mıyım salim miyim bilemedim
etrafım şükredenlerle dolu
sırf nefes alabildiği için..
kendimi azınlıkta hissediyorum
azla yetinen çoğunluğun içinde
bir çıkış arıyorum ama yok
-oluşum kendi içimde
neyse ki hayal kuruyorum boş vakit bulduğumda
ee onu da bulan var bulamayan var
deyip şükrediyorum halime
şükür ki bulaştı şükür
diyorum aciz halime..
Cevap Yaz