1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
292
Okunma
..senin sokakların
Şimdi sensiz yürünmezki!
Rüzgarlar senden eser
Tenhalar adını bağırır
Kimse duymaz
Benim kadar seni
Sen bile belki..
Ayrılık, hayatın noktasıydı
Virgülsüz yaşadık
Ama
Ağlayamadık gelişigüzel
İçimizden geldiği gibi..
Düşmedi elimize "zayıflık"
Geçer mi bu sonsuz hıçkırık..
Ödünçtü oysa mutluluklar
Hiç bitmeyecek sandık
Büyümek mecburi burada
Nefes almak gibi,
Üşümek gibi.
Çok uzaklarda kaldı çocukluk
Yalanmış içimizdeki çocuk
Bir serap gibi kandığımız
Özlerken adını andığımız..
5.0
100% (5)
Cevap Yaz