“Pirin Palas’tan Kâhta Halkına”

Penceremden giren ey güzel yıldız,
Gel arkadaşım ol kalmışım yalnız,
Bağdaş kur hücreme zalimlere kız,
Açalım defteri dertler üstüne…

Özlem duydu gönlüm güzel şavkına,
Muhbirler düşürdü hücre çarkına,
Benden selam söyle Kâhta halkına,
Açalım defteri dertler üstüne…

Sigara tütün yok çekelim âhı,
Şahların başıydı İran’ın şahı,
İki garibimin nedir günahı,
Açalım defteri dertler üstüne…

Suçum insan olmak sevmek insani,
İşkencecinin yok şerefi şanı,
Çocuklar görmesin sessiz isyanı,
Açalım defteri dertler üstüne…

Cantekin der; geçti burdan niceler,
Zincirli oluyor bütün heceler,
Pirin Palastaki gündüz geceler,
Açalım defteri dertler üstüne…

NOT: 1983’te ifademi yazmam için verilen kâğıtlara yazdığım onlarca şiirden biri.

PİRİN PALAS: 12 Eylül 1980 darbesinde Pirin mevkisindeki işkence haneye çevrilen yatılı bölge okulunun halk arasındaki ismi. Üç defa buraya aldılar. Kırk beş, yirmi dört ve son aldıklarında yirmi gün işkence ettiler. Devletten maaş alıp ağamızın sofrasında karın doyuran polisler, ağanın emrini yerine getiriyorlardı. Acı ama gerçek buydu. Ağaya karşı olan hacı, hoca, öğretmen, öğrenci, memur, işçi, köylü herkes işkenceden geçti. Yıllarca tutuklu kaldılar. Sanki darbe ağamız için yapılmıştı.