GİDESİM VAR
gidesim var son defa gözyaşlarımı dökmek için
yüz sürmek var anamın babamın mezarına
yetişemedim anam sana yetişemedim
haberim olmadı o gün haberim
söylemedi zalimler söylemedi
uzaktaydım senden çok uzakta
babam öldü yetiştim geçte olsa
görevimi yerine getirdim ona

sana yapamadım anam yapamadım
göz yaşlarım kurudu artık akmıyor
gurbet eldeyim hala siz yanımda olmayınca
evim barkım koca şehir istanbulda
yaşıyorum iki göz oda da kimsesiz tek başıma
içmeye bir yudum suyum kaynayan kazanım
birde acı mıra gibi koyu kahvem
emzik gibi dudagımdan düşmeyen sigaramla
içme derdin içme şu zukumu dinlemedim seni
sanki derdime ilaç gibi sarıldım ona

gidesim var sizin yanınıza gidesim
gözüm kesmiyor artık kalmadı mecalim
elimi kolumu baglayan zalim derdim var
sıcak yanıyor havalar yagmur da yagmıyor
belki yagarda dolar göz pınarlarım
doyasıya dökerim göz yaşımı topragınıza
biliyorumki peygamberler şehrindesiniz
babam söyler ben dinlerdim aklıma geldi

"mezarımın taşı Urfa’ya karışı
Başucuma koyun yazılı taşı
Üstümde çimenler gözümün yaşı
Ağlama sen garip anam bu işler olur"

bir gün oglunda kavuşur size
özledigim o sıcak kucagınıza
sararsınız artık benide kollarınıza
kavuşmak için gün sayıyorum size
gidesim var oldugunuz yere gidesim var