HATAY’IN HÂLLERİ

Gönül arzuladı seni ey Hatay;
Tadı damaklarda bal’a dönmüşsün!
Göçmüş Kadim Şehir yıkılmış ki vây;
Daha yapılmamış yol’a dönmüşsün!

Canlı yayınlarla olunca yayım
Enkazın başında yapılmış sayım
Tanınmaz olmuşsun eyvâh Hatay’ım;
Deprem vurmuş hâlden hâle dönmüşsün!

Çağ atlamış fırsatçılık şebeke
Gurbetten sılaya yol seke seke
Sana neler olmuş böyle Anteke;
Saçları yolunmuş kel’e dönmüşsün!

Bayazıt Bistami orada bürhan
Tahıl ambarıydın hani Kırıkhan
Yok olmuş depremde o mamure han;
Çorak sahralarda çöl’e dönmüşsün!

Dert tasa üstünde Amik Ova’nın
Feryat figan dolmuş işte her yanın
Meşhurdu bağları bizim Hassa’nın;
Budanmış kurumuş dal’a dönmüşsün!

Görünce sızladı yüreğim bağı
Mahzûn bakıyordu bana Keldağı
Yavuz’dan emanet can Yayladağı;
Boynu bükük solmuş gül’e dönmüşsün!

Sakinlere sürûr verir giderdin
Kırk asırlık bir manevi değerdin
Antakya huzurun başkenti derdin;
Mağribî elinde mal’a dönmüşsün!

Kısa yoldan para olunca konu
Böyle bulacaktır insanlık sonu
Çalınmış mı çimentosu betonu;
Kolonu incelmiş tel’e dönmüşsün!

Ahret için miydi evin banisi
Yıkılan hayalin gelmez yenisi
Her kimi söyletsen deprem anısı;
Betondan tuğladan sal’a dönmüşsün!

Asi dedikleri bir garip nehir
Zehir görünüyor gözlere zehir
Pek mahzûn akıyor derdi var zahir;
Mısır mı zindan mı Nil’e dönmüşsün!

Murat Kahraman Murâdî
01.09.2023/Hatay