Eylül ayı şiirini kaybetmiş şairlerin,
Tekrar kalem tuttuğu aylardandır.
İçimizde her eylül bir anı bırakır.
Eylül aşk, Eylül acı, Eylül yalnızlıktır.

Giderken suretimi bırakırım aynada;
Der gibi bir hayat ve yaşamdır eylül,
Çocuk sesleri ile parkların dolduğu aydır.
Eylül aşk, Eylül acı, Eylül yalnızlıktır.

Gel tut ellerimden yürüyoruz zaten.
Her şeye inat onuncu aylara,
Ben bir eylül sen bir haziran.
Eylül aşk, Eylül acı, Eylül yalnızlıktır.

Ne eylüller geçti sarardık solmadık biz.
Zamanı tarihte yazdı zor günlerdi.
Ahımız sesimiz arşalaya uzandı,
Şimdimi onlarada kalmadı ibret alın.
Eylül aşk, Eylül acı, Eylül yalnızlıktır.

Tüm yapraklar solar dökülürken.!
Sararmış solmuş bir yaşamda aynıdır.
Gazeller üzerinde suskun yürürken.
Ne olur bir bakın geriye ne bıraktık.
Eylül aşk, Eylül acı, Eylül yalnızlıktır.
202309”Acet”