Neden-sonuç ilişkisi içinde.
Unutmayın yaşam zaten bir sınav.
Sorunlar çok, yaşanır bir biçimde.
Torpil yok,karneyi vermiyor manav.

Acı patlıcanın son kırağısı.
Düzenbaz olanın oynar sağrısı.
Dünya kendin sanır yoktur gayrısı.
Torpil yok,karneyi vermiyor manav.

Sıkar durur iliğini kurutur.
Çare sunmaz ipi takar sürütür.
Astarı yok muşmulamsı sırıtır.
Torpil yok,karneyi vermiyor manav.

Suların salıyor çürümüş badem.
Zamlar birer kazık,kaçamaz adem.
Vatandaşa çektiriyorsun matem.
Torpil yok,karneyi vermiyor manav.

Tezgahlarda dizilir türlü balık.
Kabağın sahibi değil ki alık.
Koyuncasına yürür kalabalık.
Torpil yok,karneyi vermiyor manav.

Her şey bol der,yok imiş asla kıtlık.
Para olmayınca ne bunca zıtlık?
Sınırı oynatır, kazanır katlık.
Torpil yok,karneyi vermiyor manav.

Kartlar cırt cırt faizleri havada.
Kara liste yemek koymaz tavada.
Atık sular zehir saçar kovada.
Torpil yok,karneyi vermiyor manav.

Elin titrer, ayakların yan çizer.
Ettiklerin tek tek önüne dizer.
Hakkın isteyecek koyduğun bizar.
Torpil yok,karneyi vermiyor manav.

Olamazsan azgın nefsin hakimi.
Kuracak Hak mahşer günü tahkimi.
Hak yiyenin kurtulması vaki mi?
Torpil yok, karneyi vermiyor manav.

Kayacak ayağın, aklın kaçacak.
Nefesin daralıp dipten çıkacak.
İşte o gün kıyametin kopacak.
Torpil yok karneyi vermiyor manav.

Solundan alınca kara defteri.
Vicdan çürük,olmuş artık müfteri.
Sesin çıkmayacak, boğaz difteri.
Torpil yok, karneyi vermiyor manav.

Keyfin içerisine sıkıyorsun turup.
Sonra sırıtırsın bağdaşı kurup.
Güçsüzün elinden alırsın vurup.
Torpil yok, karneyi vermiyor manav.

El ve ayakların dile gelende.
Adalet ne imiş artık bilende.
Belin tutmayacak artık dilin de.
Torpil yok, karneyi vermiyor manav.


Emine Balı Oğuz