,,,,,,,,,, , BABAM,,,,,,,,,
En büyük boşluk hiç bir zaman dolmayan
Dumansız ateş gibi ölene kadar yanan
Çünkü giden bende can olan canandı babam
En iyi arkadaşım adam gibi adamdı babam
Sırtımı yasladığım sarsılmayan dağımdı
Merhametli yüreği güller açan bağımdı
Eksiğimi tam eden benim diğer yanımdı
Adam gibi adamdı benim gül yüzlü babam
Hastalandım yıllarca sırtında taşıdı
Hiç kendini düşünmedi bizim için yaşadı
Onun en sevdiği hep birlikte olmaktı
Bir sofra oturup huzuru solumaktı
Adam gibi adamdı yufka yürekli babam
İlim okumam için hep beni destekledi
Ne söylersem kabul eder okumayı severdi
Feraseti açıktı alimleri överdi
Alimlere saygıyı babam bana öğretti
Adam gibi adamdı benim hürmetli babam
İnsanlar içinde dilini tut derdi alimler yanında kalbini koru diye nasihat ederdi
İlim sohbeti etmeyi çok severdi
Adam gibi adamdı benim koca yürekli babam
59 da göçtü dünya denen bu handan
Ne doydum ne usandım seni çok özledim babam
Senden yadigâr kaldı bize kıymetli anam
Rabbim rahmet eylesin candan öte canan
Adam gibi adamdı benim
Gönlü çömert babam
♥︎♥︎
Dilek yavuz koçak
Peçeli şaire
24/08/2023/12:18