Koskoca dağ gibiydi baba denilen adam
Hanını kaybetti dün gözler ağlıyor yaman
Bir ömür yaşadığı yıkıldı koskoca dam
Hanını kaybetti dün yürek dağlıyor yaman
Şimdi farkına vardı hızlı akıyor zaman

Kırk senenin üzeri bir yastığa baş koydu
Kuru yavan çok zaman şükür karınlar doydu
İki gönül her zaman sevgi saygıya uydu
Hanını kaybetti dün gönlü çağlıyor yaman
Şimdi farkına vardı hızlı akıyor zaman

Birer ikişer üçer geldi çocuklar eve
Onlarla geçti ömrü gönlü ister hep seve
Şu kısacık ömürde her zaman ister öve
Hanını kaybetti dün elin bağlıyor yaman
Şimdi farkına vardı hızlı akıyor zaman

Kimi zaman eğlendi kimi zaman çekti dert
Yazlar kışlar kendince belli ki geçti çok sert
Herkesçe o bilinir dostça sever civanmert
Hanını kaybetti dün dostlar eğliyor yaman
Şimdi farkına vardı hızlı akıyor zaman

Bütün ömrü boyunca hemhal oldu haliyle
Acun’um yürek yakar kalemiyle diliyle
Herkes kendini taşır yaptıkları eliyle
Hanını kaybetti dün canlar ağlıyor yaman
Şimdi farkına vardı hızlı akıyor zaman

Selahattin ACUN’un kaleminden✍
YİRMİ AĞUSTOS İKİBİNYİRMİÜÇ/ADANA