1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
373
Okunma
yüreğin yorulduğunu
Sanki yetimliğimi sallıyorum
zamanın beşiğinde
fark ediyorum hayatın eşiğinde
yüreğin yorulduğunu
Bazı yüzleri sevmekten
bazı gözlerin nefretinden döndüm
anlamak için yandım söndüm
yüreğin yorulduğunu
Anısı var aklımda aralıksız
mesafeler arasında gördüm
göğnümün yarasında gördüm
yüreğin yorulduğunu.
Ardarda kahır ucuca
içerledim ben aldırdım
yere düşmesin diye kaldırdım
yüreğin yorulduğunu
Dilimin kitlenmiş kapı hâli
az büyüdüm çok öldüm
bu şiirle orta yerinden böldüm
yüreğin yorulduğunu
Gümüşhanlı’yım dalar
düşünürüm kalbim irkilir
şimdilik ne oğlum ne kızlarım bilir
yüreğin yorulduğunu
üreğin yorgunluğunu.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz