5
Yorum
36
Beğeni
5,0
Puan
1312
Okunma
Hâlâ masumiyetini kaybetmemiş o beyaza sarmadan evvel beni
kaç yangının ortasında
yandım da
çığlığım duyulmadı hiç
umudumu
avuç içlerimde
korkuyla saklanan yüreğime sakladım..
yüreğime hüzünü ,
hüzüne, yüzünü yasakladım..
gözyaşlarıma gözlerim asıldı her seferinde
boğazımı yurt belledi asi bir hıçkırık
tarihsel derin bir mesele
dudaklarıma mühürlendi adının her harfi
Kül vâktine yakın bulutlara uzanmaya hazır ellerim
gül rengine boyandı yokluğun
yorgunluğum lavanta kokar benim
vâkitsiz bir vâkitte selâsı okundu gözlerimin.
Vuslatı kelâm
Hatice Ayşe Hasan
5.0
100% (15)