Bir sürü cangamanın yaşandığı
O gece başımı yastığa koyupta
Sağa sola döne döne uykuya dalığımda
Kendimi ve seni rüyada gördüm
acılar içinde kıvranırken
Saçlarıma aklar düşmüş
Gözlerimde yıldız kümeleri
Dudaklarımda titreklik vardı
Bana eşlik eden deli rüzgar
Kör bıçak bibi kalbimi kesiyordu
ruhum ayrıydı bedeninden
Şimşekler beynime çakarken
Kulaklarım duymuyordu
Aklım kara toprağa çoktan girmişti
Kavak ağaçlarının diblerinde
şırıl şırıl akarken berrak sular
Timsahlar aç bekliyordu
Yeşil çimenlerin üzerinde
Köstebekler tünal ağı örmüş
gül bahçemizin boşluk alanlarını
Çalışkan karıncalar çalışıyor
O kızıgın toprakların lavına
Çekine çekine basarken ayakları
Hırçın kargalar konmuş
Dertli çınarın kuruyan dallarına
yukarıdan seyre dalmışlar
bülbüllerin çektiği çileye sevinerek
Baykuşlar baş dönderiyor
kerbik evlerin süğüklerinde
uğursuzluk yeli esiyor üzerimize
Boş anlamsız kavkaları bitirmiyor
Bundan keyif aldığın belli gibi
Gözlerinde yaş yok
Sözlerinde baş yok
Amma yine de yine de
Ağlamayı güzel ağlıyorsun
Ağladıkça dudakların gülüyor
beyaz yüzlerinde güller açıyor
O açılan sevimli güller
İnsanlara keyif saçıyor
Bir anlam vermedim
Gözlerinden akmayan ırmaklara
Amma yine de
Gönlüm barış için bir yol arıyor
Nasıl küstük diye aklımı yoruyor
Senin gönlün bulutlarda gezerken
Ben hep aynı yerde kaldım
akıp giderken zaman
Şu sevdalı gönlüme çöktü kara duman
Dumanı dağıtacak pervaneler aradım
Gecelerin bağrını deldi sessiz ağıtlarım
duymadın görmedin
Oysa oysa göz yaşlarımda sen vardın
Yokluğuna her ah çekişim
içime ateş doldurdu
Volkan gibi kaynadı yüreğim
Kalbimin köşkünde demlendi sevdalar
Sevgin bir şurup oldu içtim kanarcasına
Suçlarımın üstünü yalanla sıvamadım
Her derdim güneş gibi asılıyken meydanda
Görmezden geliyorsun dökülen gözyaşımı
Sevgini duman duman
içime çektiğimi bir anlatabilseydim
sana olan sevgimi
Seni sevdiğim kadar kimseyi sevemedim
Aramızda dururken sıralı karlı dağlar
Çok kararlıyım seni kalbimde taşımaya
Ateş gibi duruyor soğumadı duygularım
Bu yaralı yüreğim senin sevginle çağlar
Hep seni düşünmekten kaçsa da uykularım
Kurban olurum senin asi yüzünün
Yüzüme gülüşüne
çektiğim hasret bitsin
Adını hece hece yazarım
Şu gurbet elin beton duvarlarına
Bende ki yanık yürek işte bu
Dostum dostum

Almanya

Ali Şahin (Azizoğlu)