ZORBALAR
"Ege Kıbrıs"deyip bizi sardılar,
Çoluk-çocuk küvetlerde vurdular, "Kardak" dedikleri taş parçasını, Toprak bilip üstümüze vardılar. Zaman sömürgeci toplumlar çağı, Tarumar edilmiş yoksulun bağı, Tütmüyor bacası sönmüş ocağı, Limanları bir zorbaya verdiler. Yağmalanıp her yer edildi talan, Ezilmeye mahkümdur geri kalan, Yönetmek yerine gaflete dalan, Bir"sürüyü" önümüze sürdüler. Toparğımı bölecekler parsele, Rum Ermeni Peşmergeyle el-ele, Çıkararak her çağda bir velvele, Muhalifin defterini dürdüler. Altı yüz senede adalet sunan, Tüm dinleri çok iyi algılıyan, Lâisizm’i en güzel uygulıyan, Bizi yıkıp içimize girdiler, Bölgedeki dostlarımdan ayırıp, Düşmanımı bana karşı kayırıp, Beni kendi kimliğimden sıyırıp, Çıkar için onurumu kırdılar, "Misyonerlik" inanç turizmi diye, Her gence yüz dolar İncil hediye, Asırlar boyunca bilirim niye, Gençliğimi yerden yere serdiler. Uyan doğrul silkelen ey MİLLET’im, Helal etmez hakkını öksüz yetim, İnan seni üzmek değil niyetim, Dört bir yandan çevremizi sardılar. 15 Mart 2003 |
Bu güzel şiiri ve şairini yürekten kutladım