Lafa neresinden başlamak gerek
Şaşkınım erenler bilemiyorum
Tasa, endişeyle titrerken yürek
Huzura hasretim gülemiyorum


Gülmeyi unuttum somurtkan yüzüm
Kendi öz hanemde silindi izim
Gün güne artarken gönülde sızım
Bu derdi kimseye bölemiyorum


Bölündüm, parçanın en ufağına
Hapsoldum hayatın kör sokağına
Baykuşlar dolacak gülşen bağına
Bu fikri aklımdan silemiyorum


Silinmez izler var derinde kalan
Doğruya hükümran olunca yalan
Bu tasa ömrümü eylerken talan
Halime bir çare bulamıyorum


Bulduğum mutluluk azdan da beri
Kötülüğü sorma çoktan ileri
Muhatap olduğum zilleti, şerri
Düşmanın başına dilemiyorum


Dilek uygarlığa dönük yön idi
Hurafe yerine bilim, fen idi
Mümkünse biraz da mutlu gün idi
Yaşamdan bir lezzet alamıyorum


Aldığımız huzur olmaktan çıktı
Cehalet aydınlık düşünü yıktı
Et hesaptan çıktı, tuz çoktan koktu
Yarına umutla dolamıyorum



29.07.2023