4
Yorum
14
Beğeni
5,0
Puan
484
Okunma
İnci olup dökülen kuru yaş değil
Dem olan sevdanın, közü bilesin
Can diyen bu cana kulak ver eğil
Yerin kaf dağından engin bilesin
Sevdalar içinde; en derin, sevgin
Her şey bitse de bitmiyor, devrin
Hatta olsa da buzdan sert tavrın
Kalbim sana karşı zengin bilesin
Sen, diye özenip boşluk sarılmaz
Sensiz deli gönül artık durulmaz
Yaralı bir kalbe matem sorulmaz
Bu sevda gönülde, cengin bilesin
Sen, sineme ıssız sessizce doldun
Yer, ettin gönlüme mülteci oldun
Köz ettin sinemi kimlerle güldün
Çat ayaz zemheri, dengin bilesin
Gönül, medet umar havada eller
Lal oldu şakıyan sen, diyen diller
Cellattı aratmaz geçen tüm yıllar
Zindan artık senin, rengin bilesin ..
H.C.ÖRS, Ankara - 10/2013 (A - 130)
5.0
100% (11)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz