Hayalin düşer Sirius yıldızından gece vakti
Beyaz bir ışık zuhur eder kalbime
Yedi eklim mevsiminde kaldım sanırım
Bir hoş olur gönlümün solan kırmızı gülleri
Yakamozları görürüm Konya altı sahilinde
Kulaklarımda tatlı sesin ahengi meltem havası
Bahar menekşeleri açar mor mor görebildiğim her yer
Belki de bitmeyen kışların müjdecisidir kalbe gelen...

Derin düşlere dalıp gittim yalnızlığıma sığınarak
Ucsuz bucaksız Sultan dağlarından yayılan
Kekik kokularını çekerek feraha erdim
İçimde dolaşan karasabanları tütsüledim
Kırbaçlanmış aşkın kara defterini attım bir kenara
Bembeyaz sayfalar açıldı önümde nura banmış
Asi rüzgârın tokadı artık eskilerde kalmış
Bir yol göründü yedi renk güller içinde mavice...

Atladım beyaz bir sandala, sarıldım küreklere
Ömür bitmeden varabilecek miyim menzile
Fırat, Dicle, Manavgat’tan mı uzansam
Ruhumun hicranını dindire dindire varsam yanına
Derya olup aksam gönlünün ulu pınarlarından
Ezelden ebed-e yaşanmamışlıklar yaşansa
İlmik ilmik işlesem seni ömürlük aşkın gergefine
El ele verip Tengri dağlarının eteklerinde otağ kursak
Hayatımızın romanını baş başa verip yazsak!..

Zafer Direniş
...