Yüreğimden sevdanı kimse söküp alamaz
Bende açan çiçeksin kimse çekip alamaz
En derin yerlerdesin kimse bakıp bulamaz
Bunu böyle bilsinler sevdiğimsin sen benim
Şu yalancı alemde övdüğümsün sen benim

Sen dahi anlamazsın bu kadar sevdiğimi
Bakmazsan göremezsin ne kadar övdüğümü
Bazen çaresiz kalıp dizlerim dövdüğümü
Bunu söyle bilsinler sevdiğimsin sen benim
Şu yalancı alemde övdüğümsün sen benim

Yüzünün her çizgisi hayalimde yer alır
Söylediğin her bir söz yüreğimde yer bulur
Kalp kırığı hiç geçmez bil ki orda hep kalır
Bunu öyle bilsinler sevdiğimsin sen benim
Şu yalancı alemde övdüğümsün sen benim

Acun öyle bir yer ki herkes parsel peşinde
Acun diyen cancağzım bu yiğidin döşünde
Kendi bir ömre bedel yokluğuysa düş’ünde
Bunu şöyle bilsinler sevdiğimsin sen benim
Şu yalancı alemde övdüğümsün sen benim

Selahattin ACUN’un kaleminden✍
ONBEŞ TEMMUZ İKİBİNYİRMİÜÇ/GAZİANTEP