Beni hafife aldın, vazgeçer mi zannettin?
Beden değil sevgiden, kaçamazsın demiştim
Kendini aldatarak, güya bırakıp gittin
Canından geçer benden, geçemezsin demiştim.

Öyle gittin demeyle, kolay olmuyor işte
Mecrasını bulmadan, sular dolmuyor işte
Kavuşmaktan öteye, çare kalmıyor işte
Gurbetin çilesi çok, göçemezsin demiştim.

Şartları pek zorladın, işler boyunu aştı
Bu sele kapılmışken, çabalaman da boştu
Sen kurtuldum diyorken, aşkın seninle koştu
Kolunu başkasına, açamazsın demiştim.

İlk kıvılcımı, gönül ocağımda yandırdın
Hayalinde sen seni, belki de inandırdın
Ben severken sevgini, hangi dala kondurdun?
Olmayacak neşeyi, saçamazsın demiştim.

Vuslatın bileşkesi, ağlayanı güldürür
Bu öyle bir deprem ki, yeri göğü kaldırır
Yalnız seni değil ki, seveni de öldürür
Ayrılık şerbetini, içemezsin demiştim.

Muhabbetin deminde, yaş dediğin sayıdır
Sen tasalanma gülüm, gönül bahar ayıdır
Karakteri yüksektir, asaleti huyudur
Hasretin urbasını, biçemezsin demiştim.

Necati allanarak, türlü renge boyandı
Deli sevda yelleri, kapımıza dayandı
Sen geriye dönünce, uykusundan uyandı
Kolun kanadın bendim, uçamazsın demiştim.
*
Necati OCAKCI
18.06.2023
ANTALYA