Koskoca ömürden bir ömür yitti
Nerelere gittin öyle vefasız
Türlü düşünceye gark etti gitti
Nerelere gittin böyle vefasız
Şimdi bensiz gönlün eğle vefasız

Özlemin anlamın bilmez gibisin
Çıkarın olmazsa gelmez gibisin
Akan gözyaşımı silmez gibisin
Nerelere gittin söyle vefasız
Şimdi bensiz gönlün eğle vefasız

Yaktın yıktın kırdın bir şey koymadın
Sevdayı bir hikmet dahi saymadın
Ahdim var demiştin bak gör uymadın
Nerelere gittin öyle vefasız
Şimdi bensiz gönlün eğle vefasız

Cancağzım demiştim oysa ki sana
Yazık değil mi de bu aşık cana
İntizar edip de diyemem yana
Nerelere gittin böyle vefasız
Şimdi bensiz gönlün eğle vefasız

Ah Acun deseydin koşar gelirdim
Acun’um deseydin coşar gelirdim
Dağ taş demeden can aşar gelirdim
Nerelere gittin söyle vefasız
Şimdi bensiz gönlün eğle vefasız

Selahattin ACUN’un kaleminden✍
ONBEŞ HAZİRAN İKİBİNYİRMİÜÇ/ADANA