Gülün güzel tebessümü, Bülbülü candan mest eder
Bağ, üstündeki üzümü, Sümbülü handan mest eder.

Dilimdeki yâr sözümü, içimdeki har özümü,
Az bir tebessüm yüzümü, bir lahza andan mest eder.

Seher esen meltem yeli, deli bilinen hak veli,
Kadirdeki rahmet seli, akar her yandan mest eder.

İlim irfanlı heceler, sessiz sedasız geceler,
O gecelerde niceler, Rûzi cihandan mest eder.

Dağlarda açan kardelen, bahçelerde yedi veren,
Hamlıktan kurtulup eren, İnsanı şamdan mest eder.

Yüksekten akan şelale, boynu bükük mahcup lale,
Tefekkürle ahsen hale, dönmesi hamdan mest eder…


Aslında bizim yaptığımız yorum değil dileklerimiz temennilerimiz bu şiirinize yorum yapmaya çalışmak istiyorum.Ne kadar bilemesem de...Her daim dilimden düşürmediğim yarin adı ve içimde yanan aşk ateşi sevgilinin yüzüne değil gülmesi az bir tebessümü bile bir anda olsa mest olmaya yeterli...(2. beyit)
Son beyiti inşaallah toparlayabilirsem yorulup ,yoracağım.Çok zor ama nasibim kadar ...Su aşağıya yol bulup akar boyun büküp ,mütevazi ve alçakgönüllü olmayı başarabilirsek,Yüksekten akan şelaleye eş olmaya aday olabiliriz.Olup bitene duyarsız kalmayıp derin derin anlamlara ibret nazarıyla bakıp düşünürsek,ham dan en iyiye ulaşabiliriz.İnşaallah(son beyit)Naçizane bunlar benim aldığım nasibimden yansıyanlar hatamız olursa bağışlanmak üzere saygılar.