ESARET
Ben gönül kafesinin içinde,
kaderine çaresiz kalmış esirinim.

Demir parmaklıklar esaretime şahitlik eder
Şu hayatta boynu bükük kalmış zavallı bile değilim…

Umudum , Kafdağı‘na bitap düşmüş gözlerim, darmadağınık saçlarım, yırtık pırtık hallerim değil beni üzen. Ben kaybolan yıllara , umutsuz bakışlara , gelmeyen yarınlara dargınım.

Gözüm kapalı, ellerim kelepçeli, ayaklarım bağlı .Gönül kapısına kilitli çaresizliğim, çaresizlik kapısına zincirli çaresizliğim

Hani, gözümü açsam seni göreceğim.Işığın dolacak gözlerime, gülüşünün şavkı vuracak bedenime , ruhuma yansıyacak varlığındaki en mutlu an…
Açsam …Ah, açsam gözlerimi
Hani bir kez görmeye, seni bir ömür bekleyeceğim.

Ahhhhh,hele o kelepçelerden
bi kurtulsam elini nasıl tutacağım .
Sevdanın renklerine bürünüp
uçacağım el ele gökyüzüne…

Yaaaa! Ayaklarımın bağı çözülse
sana koşacağım hiç durmadan nefesim tükeninceye kadar..

Aslında kırayım diyorum gönül kapısını ama olmuyor işte…

Geçersen o ışıklı kapıdan geri dönüşü yok
Yok sevdiğim yok biliyorum…
Ya savrulacaksın aşkın namelerine
Ya da yok olacaksın zavallı yüreğinde
Bitmiyor işte sevdan inadına perçinleniyor. Her yerimi sarıyor,inceden inceye bir hastalık gibi
Zehirliyor, kanımı dolaşan, damarlarımda bütün varlığıma saplanan okların
Bir gün boğacak zehrin yok olacağım
Ben yaşasam da sende
Yavaş yavaş öldüğümü biliyorum

Oy yosun gözlüm oy
Daha kaç kez vuracaksın kirpiklerinden
Daha kaç kez zehirli okların saplanacak sineme
Kaç kez öleceğim söyle
Kaç kez öldüreceksin beni

Biraz daha zehir kat oklarına çabuk öleyim

Ben ister miydim sensiz kalmayı
Utansın be dünya , beni sana esir eden dünya utansın

Özlemle geçen yıllarım
Seninle bakan gözlerim
Aynı anda atan yüreğimizin
İmtihanıydı bu aşka esaretim

Unutma ama….
Ben gönül kafesinde prangalı esirinim
Sen gönlümün mahkumusun…

GÜLSE ŞİİRLERİ. 01/06/2023