“-bizim herif” benim bey
“-bayacana Ismayılı’ı beklerimişimiş
ondan ölememiş
va(h)! ne-b(iley)en ben
hey gidinin Goca Gara Musduğu hey,
eskidenki ğibi
dipçik gibi
dürelendi ğakdı heybetli
sanısın “hazır olda” ne de(rsi)n sen
.
Ismayılı görünçene barabar şennendi,
baya bildiğin beti-benzi açıldı
yüzü-ğözü nurlandı ay aba,
gülesime ğetdi valla
sanısın domur domur gül aşdı!
gözleri ışıldadı yenitden,
bu yengatdan eyilendi
baya bildiğin o esginki hali,
dipi ğibi görsen..
“-Allah Allah,
Rabbim TealAllah”
.
Hatma Abam teze yoğurt getirmiş imiş
höyle iki gaşşık, ondan yedi
Alibe(y) ağamın düğünnerde etdiğini bek severidi
a(ğ)şamdan yoğurdunan durucana pirinş çorbası etdimidi
çencerede böğrülce aşı varıdı onu yedirdim
iki çatlamış yımırta varıdı da çılbır etdiydim
topdasa godum da, kese yoğurdunun üsdüne
dolazlı haggaşya(ğı) dolaşdırıvidim
ıccık da bazardan gırmızı büber almış kiyadına,
emme nassı? zehir gibi valla
höyle acıyı bek severdi,
iki piske garabüber de ekeleyvidiydim
tahta gaşşınan yedirdim
.
onu buldu muydu, bide ot çomacını,
öğüne başga bişi go(y)ma gari
narasın dıkım file etmez,
oldu-bitdi gaşşık dutmayı bek severidi,
ardında atlı ğeli(r) gibi
hele üş-beş gaşşık da ossa
yoğurt çorbasından dedikleyin
.






ulen Ismayıl.. ulen gadın gardaşım..
“yılın yılı” sen nerdeydin
ha şükür emrine dedik de(ğil) mi
dürelendi ğakdıydı,
sanısın dirilividiydi..
sende seversindir do(ğ)ramacı,
şe(hi)rli ğarılar ne bilsin fosfosu,
yonusa unutdun mu
bulgur aşını
erik hoşafını?
.
Ismayılınan öteden beriden gonuşdukçana..
yarennig etdikçene biziki açıldı
unuttdug getdik, valla
Gara Musduğun aylardır ölüm döşşe(ği)nde yatdığını
Allah var ya bize de bi umut geldi,
gı eyileşdiydi bayaa
epi(ey)li ğüldürdü,
Ismayıla etdiği ezziyetleri annadıkçana
annatdı, güldü,
nassı, baya “göresi ğelmiş”,
baya “öğsemiş”imiş
gardaşı ğibi severdi Ismayıl’ı
başına neler getirmiş,
hanı fakıt olmuş emme,
keşke olmayaydı
olmayaydı keşke!
.