3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
967
Okunma

karanlık diyorum ben
evet
karanlık diyorum
serin sonyazların
aksi direnişine
ve sabah
seslendi bana
ağır aksak bulanık
miskin bir ağrı gibi
uğurladı kuşları
yavaş ve intizamlı
bir tan için
ve akşam
seslendi bana
kara kirli dağınık
bulutsuz bir buğudan
ululadı tanrıyı aceleyle
ve çekildi hemen
mükellef sofrasına
ve gece
seslendi bana
evladım öz oğlum kara bahtlım ey
şiirden evler sundu
dizeden dizgeler
gök
en intizamsız
en yardımsız
kaosundaydı onun
beni bağırdı
beni çağırdı
gittim.
8 Eylül 2008
Şükrü Özmen