gidinin İnkilizinin derdi pambık ağa!
umurunda mı Çukurocanın bun’u sıklatı
sür yörükleri Çukurovaya
“pambığ eksinner” dedi yekdapdan
ırgat ossunnar, hasat etsinner pambığı
o ğadak gredo aldınız,
borcu borcunan gapatdınız
biniyo üsdüne fayız;
fayızına da fayız
artdıkçana artıyo borcunuz?
sayamızda denizlere donanma gurdunuz,
ne zaman ödeceni, neyinen ödeyceniz
vetanınızı iputek etdiniz
.
ermanı Müslümannara eziyet ederkene
İnkiliz ne dediydi
padişaha nası(l) akıl verdiydi
bi ıslah ordusu gurarsınız,
Derviş Paşa gumandanız
Adana Antep Halep’de
“asayişi berkemal gılarsınız”
“-ermanıyı ıslah edersiniz
hemi de bu sayede
vahşi yörüğü isgan edersiniz
ağnam tahsil edersiniz
cizye isdersiniz”
.
işdee Islahiye’nin adı
o Islah Ordusu’ndan yani;
“islahiye fırkası”ndan geliyoru..
gaya neyidi?
tesis etmeğ-idi huzuru
Adana, Antep
bi de neyidin ha; Halep
Müslümannar taciz edilmesin idi
de(ğil) mi?
..
Derviş paşa tabır tabır esgerinen taarrız ediyoru
yörükleri Çukurovaya indirmeğ uçu(n)
yayladahı yörüklerin üsdüne
beni eyi diğnee
hanı Islahiye fırkası ermanıyı sindirmeğ uçuydu
ermanıyı sindirmeyyoru
emme yörükleri endiriyoru
nereye hı? nereye!
ölen ölür galan sağlar Çukurovaya
inkiliz fabırkaları uçu(n) pambığa
tabi asger işin işinde olunşa
gılıncımız kesmez oluyoru esgere
emme Derviş paşa
guş avlar gibi yörüğ avlatdırıyoru
hemi de elel-eşgere,
göz göre-ğöre
yörükler bek telef oluyoru
adamlar cenazelerini defnetmeden bile
.
yaylayı sürüyü deveyi unuduyoru,
seğirdiminen eniyoru
Çukurovaya
can havliyne(n)
can gorkusuyna(n)
.
bi derviş paşa
bi de ejnebi eşgiya!
yörükleri perem perem dağıtdı
köylüler “ayak” basdırtmadı meralarına
Dadaloğlu durduk yerde mi demişdir
“hakgımızda dövlet vermiş fermanı
ferman padişahın dağlar bizimdir”
.
inkilizin aklıynan unuduldu ermanı (1867)
perem perem dağıdıldı yörük obaları
inkilizin dokuma fabırkalarına
peşgeş çekildi i(n)sannar
bu köyün Yalavaş mıntıkasına
isgan olması bundan sonraki tarihe rastlar