“-gelelim asıl da asıl meselemeyee!”
“-asıl mesele nedir İsmail Amca?”
“-hincii efendime sö(y)leyen!
“hiş bişiyde hiş bişiy yoğukana”
“ansıratdan”! “durduk yerde”
bu Urus; bizden toprağ isdedi
nayetinde Osmannı çok zay(i)et verdi
Gırım harbinde.. (1853)
o zaman hudütlerimiz bek geniş tabi
yedi iklim dört gıta
ollarda ne işimiz (v)marısa
bunun öğünülcek bi yannı yoğ-aslında!
esger ilazım sınırları gorumaya
saraydakınnar kime ğüveniyo(r)sa
ordumuz bitap, zayıf, perişan
hudütden hudüde
donanma külüsdür o z(a)man
Osmannı gerileme devrinde
Urusu belli-başlı bela,
İnkiliz cavırı bi yandan Urumu
bi yandan Arabı fira gışgırdıyoru
ha gerşi Arab da bek hayındır da!
“hilafet” bizde deye
vakıa hilafetden de önşe
evel evelden diş bilerler bize
Urumu, Bulgarı bağımsızlık derdinde
zati onnar da isyannarda
esger ilazım,
donanma ilazım!
ilazım emme..
neyine! (1855)
hinci bura bi nokda taha goyalım
.
gelelim öte yanna;
Amarka keşfedildi (1492)
yerli halk yesirleştirildi
toprakları mümbit pambığ uçu birebir
İnkilizin gumaş fabırkaları bayram etdi
hurda taha beş yüz yıl olmadı
Amarka keşfedileli;
o ğün etibarıynan Avrıpadahı
cümle halkın belası i(n)sannar
madrabazlar,
gatiller, üşkağıtcılar,
hırsızlar,
soyguncular
ganun gaçakları
Amarkaya ğaşdılar
gatletdiler ordahı yerli halkı!
dö(v)let gurdular
.
o sebepden Amarka
hilekar, hırsız, gatil mehremetsizdir
dolandırıcıdır, gan emicidir
bunu da eyi belle, bi nokda taha!
.