( HAYALLERİM
Hayaller dizilir çürük ipliğe
Kopunca uçar gider hayallerim
Dikilir güller bir kokmuş çöplüğe
Yanan çöplükte mahvolur güllerim.

İnsanlık asılmış dar ağacına
Sürülür karanlık orta çağına
Düştükçe avcının pis tuzağına
Tükenir beşer için emellerim.

Beşer düşmüş bir yalan’ın ardına
Kimse bakmaz kâr’ına zarar,ına
Yolcu giderken rehbersiz yoluna
Durdurmaya gücü yetmez ellerim.

Gidilir hiç gidilmeyen yer’lere
Gidilmez oldu gidilen er’lere
Ruhsat verilmiş tüm iğrenç şer’lere
Yapan yaptıranı hor’lar dillerim.

Ali,ye kızsam velî,ler darılır
Kağıt, kalem şikâyete sarılır
Suçlu! Yargısız yargıya çağrılır
Verilen hükme yanar gönüllerim.
*
Hamzam iğrenir şu medeni çağ’dan
Tiksinirim yediğim bal’dan yağ’dan
Ölü medet beklerken ölmüş sağ’dan
Ağlamaktan çöle döner göl,lerim.
( aciz hamza )