Gün olur gölgen, seni geçerse
O vakit dersin yalanmış hayat
Gücün yiter de ruhun göçerse
Dersin o vakit yalanmış hayat

Şahlanır gönlün, elin ermezse
Dur der takatin serin yılmazsa
Yüreğin atarda elin dönmezse
Dersin o vakit, yalanmış hayat

Susmaz! o dilin, ayan etmezse
Dizlerin de artık yola gitmezse
Sözlerin dostlara etki etmezse
Dersin o vakit, yalanmış hayat

Şaşırma; çaysız, kuru pastana
Sitem etme eğri olan bastona
Dostlar bile, güler ise postana
Dersin o vakit, yalanmış hayat

Kırıp dökmeden dille biçersen
Çoğu şeylere; gülüp, geçersen
Fani, gözde de yaşlı, naçarsan
Dersin o vakit, yalanmış hayat

En başta; girmek, için gözüne
Sevgiyle bakmaz, olur yüzüne
İhtiyaç duyunca, kefen bezine
Dersin o vakit yalanmış hayat

Bir gün bu günler mazi olunca
Dostların; bir bir safa, dolunca
Malum, imam da başa geçince
Dersin o vakit, yalanmış hayat ..

H.C.ÖRS, Ankara - 02/2015 (Arşiv-140)