Ömrün bağları güz , gazel döküyor
Bir kazma bir kürek,ömür söküyor
Felek yola böğürtlenler dikiyor
Bende yürüyecek hallar mı kaldı

Bir zamanlar yeşil ovalar vardı
Dağlar kurda kuşa en güzel yardı
Güzel dünyamızı bir duman sardı
Artık bakılacak fallar mı kaldı

Düğüm düğüm ilmek ilmek söküldüm
Kırk kiblede itaatle büküldüm
Kirpiklerden deryalara döküldüm
Söyle , tutunacak sallar mı kaldı

Çok uzaklardayım hüzündür karım
Benliğimi sarar bütün efkarım
Veysel gibi kara toprak tır yarîm
Hani , sarılacak kullar mı kaldı

Bir garip yolcuyum sona çok yakın
Diline dualar şükürler takın
Ey gönül isyana kalkışma sakın
Hakka yürüdü de , kim yolda kaldı

MERYEMCE 05-14 -2023 pazar
İstanbul


Kıymetli kalemlere gönül dolusu teşekkürler


Uyusam belkide hiç uyanamam
Gurbet ağır yük gayrı dayanamam
Seneler nasılda geçti sayamam
Sılaya dönecek yâr halmı kaldı.

Nuray Öztürk

Issız can evim uzak bir diyarım
Gözümde şebnem olur ahu-zar’ım
Ne bir selam ne bir nefestir kârım
Hani, veysel gibi seven mi kaldı?

Han Akçadağ