YEŞEREN NEVBAHAR
Seyrederken kainatı, ayrı bir menfezden,
Yemyeşil tepelere, taht kuruyordu bahar.
Her yerde şenlik, her yerde güzellik var bizden,
Burcu burcu, koku saçıyordu rayihalar.

Başka güzellik taşıyordu, akan ırmaklar,
Nağme nağme destan kokuyor idi kainat,
Vuslat aşkıyla coşardı, kuruyan dudaklar,
Bir çağlayan oluyordu, o muhteşem sanat.

Bugün hülyalarımız, mesajlarla rengarenk,
Güzellikler içindeydi, bahşedilen hayat,
Öyle bir hayat ki, sanki cennettekine denk,
İlahi, cennette olsun Bize gerçek vuslat.

Göklere yükselirken, selvi revan ağaçlar,
Nazlı nazlı salınıyor, rüzgarlı havada,
Bugün başka güzellik ve renktedir ufuklar,
Kuşlar hürriyet sunuyor, masmavi semada.

Hayat bahşediyor etrafa, o kara toprak,
Tebessüm ediyordu, laleler karanfiller,
Kainat teşhir edilmiş, yere yaprak yaprak,
Gamze çakıyor bize, ufuktaki sahiller.

Ayrı bir zevk, ayrı bir neş-e vardı, her yerde,
Hakkı duyar, hakkı yaşardı, bütün vicdanlar,
Gül dolu şafakların, attığı bahçelerde,
Geçmişi gelecekle, buluşturur nevbahar.

...andelip...