Ferhat hasret gitmiş şirin gülüne
Mekân demiş çölden gurbet eline
Sevda yükü binmiş yorgun beline
Arzum sevgi deyip varından geçmiş

Leyla gurur, kibir demiş kasılmış
Hasret urganıyla mecnun asılmış
Sultan fermanına mühür basılmış
Arzum sevgi deyip, erinden geçmiş

Karacaoğlan, seller gibi çağlamış
Dünden bize nağmeleri bağlamış
Halk içinde dünden, yeri sağlamış
Arzum sevgi deyip yerinden geçmiş

Hacı Bektaş Veli, vahdet dilemiş
Nefsi nefsi deyip, kaşın eğmemiş
Dert ile dertlenmiş serde belemiş
Arzum sevgi deyip terinden geçmiş

Aşık Sümmani’yi, sazı söylemiş
Çıkmış yücelere seyran eylemiş
Hoyrat gönülleri, sözle paylamış
Arzum sevgi deyip pirinden geçmiş

Derviş Yunus, Allah deyu ağlamış
Her sözünü kalpten ona bağlamış
Dokunmuş yanlara sözle dağlamış
Arzum sevgi deyip, arından geçmiş

Pir-sultan Abdalsa, dile dolanmış
Geç demiş re’aya deme bulanmış
İdam fermanına, kalben gülenmiş
Arzum sevgi deyip serinden geçmiş

Sevgi’de yarenler ceman bir olur
Özü, birlik olunca selden gür olur
Yanar canlar özden beter har olur
Arzum sevgi deyip derinden geçmiş
Eh deyip kalp gözü, ferinden geçmiş ..

H.C.ÖRS, Ankara - 03/2019 (Arşiv - 228)