Yıllar hüsrana uğradı Ey Yar-ı vefadar,
Nasıl zehir oldu hayat, yollarımız harap,
Ümit sarsılmış, derin yara almış vicdanlar,
Ne çekilecek çile kalmış nede ızdırap.

Meğer yerle bir olmuş, o muazzam kainat,
Ufuklar zalam zalam üstüne hep karanlık,
Alt üst olup dağılmış, o muhteşem saltanat,
Yarasalar, etrafa korku salıyor artık.

Mukaddesat sarsılmış, her şey hercümerç olmuş,
Nice zulümler yapılmış, masum insanlara,
Kudurmuş herkes sineleri nefretle dolmuş,
Hakk gömülmüş, batıl tesir etmiş vicdanlara.

Ufuklarda görülmüyor bir türlü aydınlık,
Millet mahsun ve kederli bekliyor yıllardır,
Hakikat olmuyor diye hayallere daldık,
Bizlere ümit olacak aydınlık yollardır.

İlahi, çok bunaldık bir ışık göster bize,
Asırlık koyu karanlıklar yırtılsın artık,
Sabah olsun artık, güneş doğsun semtimize,
Bu çirkin tablolar ufkumuzdan çıksın artık.

Gönüller coşmaya başlıyordu ufuklarda,
Gözler neş’e ve sevinçten gülüyordu artık,
Bin defa secde etsek yetmez sana ardarda,
Zaman senindir, Ey dost; mekan senindir artık

...andelip...

DOST KALEMLERDEN SÜZÜLENLER

Bir ışık ararken yar karardı bütün yollar
Herkes bırakıp gitti yapayalnızın şimdi,
Aydınlığa varmak zor kapandı bütün kollar,
Daralan o yüreğin aydınlanır mı bensiz.

Kardelen Çiçeği....