Bir tatlı tortu maziden kalan,
Çocukluk ilk büyüme heyecanı
İsterdi insan hep fazlasını
Ah bir an önce büyüsem

Sanki büyüyünce
Dünyalara hükümran olunur
Çocukluk, gençlik hayalleri
Aklı başından alıyor
Kim hayallerinim
Tümüne kavuşabildi ki?
Kader ağlarını örüyor
Kader kitabının kalemi
Yarâdanın elinde

Sonra gençlik yılları
Dünyanın en büyük sorunudur
Yüzde çıkan bir sivilce
Ağlanır kahrolunur ama
İçinden bir ses
’O bir gençlik işareti;
Büyüyorsun, büyüdün artık!’ der.

Sonraki dönem gelir
Gelin olmak nasıldır?
Görücüler gelip gitmeye başlar
Ailen brine vermek ister
Kendince uygun olan
Bu seçim bu terazi
Kime uyar kime uymaz.

Onun vardır sevdiği
Sevip de söylemediği
Kız düşünür,
Ailesi ister,
Kızı bağlamayı.

Ne o doğru,
Ne bu doğru,
Sonunda ömürler biter.
Sonuçta da denir ?
Bunun adı kader...