DERLER

Bu âleme temiz geldin, kirlenip zalim gitme
Hal hatır kırıcı olma bir gün bıkar pes derler
İki günlük boş ömürle kırk yıllık kavga etme
Sultan olsun, mü hürünü tabutuna as derler

Dünya malı dere gibi, akana bel bağlanmaz
Mal yararı maddi ise manevi kâr sağlanmaz
Ömrün doksanı aştı mı civan diye ağlanmaz
Helva pişerek paylanır, şölen edip yas derler

Mezarlığı mesken tuttu güme gelip gidenler
Kakavanı adam etmez ne cemiyet ne cemler
İnsanoğlu bu dünyayı, gamda kaldıkça anlar
Merkebe renkli çul vurur, sorana libas derler

Cehennemde çıra olma rehberin yap kuranı
Boz yılandan farklı sanma kulun kulu vuranı
Birçok zalim, eğri büğrü pek azdı düz duranı
Bir birini kandıranlar, övünüp kumpas derler

Kara bahtı kan ağlara verme kurşun kalemi
Her besteyi hoyrat yapar, yasa boğar âlemi
Söz zehirmiş söz panzehir dilsize ne demeli
Demir olsan çürüterek dökülene pas derler

Şerifoğlu’m aklın ermez boş dünyanın işine
Dağda gezen alageyik, düşman taktı peşine
Doğru dili, hep kovarlar dokuz köyün dışına
İki düzgün laf söylesen üçüncüde sus derler

Ali Eliş
Bilgi; bu şiir( on beşli) hece ölçüsüne göre yazılmış bir divandır